Winst in Someren Peer Someren weer voor Marc van Grinsven
Someren Peer Someren werd dit keer over een parkoers gereden waarbij de renners vaak eventuele vluchters uit het oog verloren. Geen lange rechte wegen, met uitzondering van de weg tussen Achel en Peer. De gangmaker was zeker Igor Ovdienko die aan de basis lag van diverse vluchtpogingen. Al vrij snel reed hij met Pim achterkamp en Bruce Rayer weg. Tot tegen een minuut voorsprong kregen ze. Op de weg van Achel naar Kleine Brogel werden ze langzaam weer ingelopen. Maar net voor Eksel, op 50 km, kregen ze gezelschap van Timo Fransen en Job Broekhuis. Met zijn vijven werkten ze weer aan de voorsprong. En dat lukte in eerste instantie op de bochtige smalel wegen door het dommeldal wel. Maar op de brede terugweg van Peer naar Kleine Brogel werden ze weer ingelopen. In de Achelse bossen, 70 km, kregen we een hergroepering, direct gevolgd door een ontsnapping van Koen Wulterkens en weer Igor Ovdienko en Timo Fransen. Maar ook deze poging werd teniet gedaan. Ter hoogte van Soerendonk, op 82 km, een poging van de ploegmaten Andy Michielsen en Stijn van Maldeghem, maar helaas. Op 89 km werd het peloton in tweeën gekliefd door een dichtvallende spoorwegovergang. Dit is een wedstrijdincident waarbij de groep die moet wachten pech heeft. Gelukkig is de wachttijd hier niet zo hoog, zodat de tweede groep met een achterstand van 40 seconden de jacht kon openen. En dat lukte, want een 15 a 20 km later sloten ze weer aan. Van de consternatie die dit incident veroorzaakte wist een drietal gebruik te maken. Van Maldeghem, Wulterkens en Patrick van Gortel wisten te vluchten. Maar op de aankomstronde in Someren werd ook dat ongedaan gemaakt. Een valpartij veroorzaakte het uiteenvallen van het peloton in drie groepen. Uit de eerste ontstond een kopgroep met Philip de la Montagne, Glenn Nierop, Marc van Grinsven, Leon van der Made en Bob Jonkheer. De sprint werd aangetrokken door de la Montagne, Jonkheer ging er overheen maar daar ging van Grinsven weer overheen. Grinsven die vorig jaar ook al won sprak de intentie uit om dit volgend jaar weer te doen, nadat hem de bokaal was overhandigd door Piet Rooijmans.
A.s. zondag 13 juli wordt voor de 40e keer de internationale wielerklassieker SOMEREN-PEER-SOMEREN verreden.
Timo Fransen kan wel de strijdlustigste renner genoemd worden. Al in de derde ronde vluchtte hij en reed tot een minuut weg van de anderen. Gedurende een uur wist hij stand te houden, ondanks verwoedde pogingen om hem terug te halen. Een groep van 6 wist hem uiteindelijk in te halen. Deze 7 werkten perfect samen en dat resulteerde in een alsmaar groeiende voorsprong. Tot zelfs bijna drie minuten. Terwijl Fransen een solo gedurende 40 km had gemaakt, ontbrak het hem niet aan meer kracht. Steeds probeerde hij weg te geraken en trok hij aan de kop van de kopgroep. Tot zijn spijt moest hij echter de podiumplaatsen aan zijn neus voorbij zien gaan toen Marc van Grinsven en Piotr Kornafel de sprint aantrokken. Piotr was het rapste. Van Grinsven werd twee en Michael Lasut die de laatste tijd goede prestaties laat zien, werd drie.
De 40 plussers reden eerder op de dag hun wedstrijd. Antoine Moonen en de Belg Marcel Weinans sprongen na 35 km weg, maar ze kregen niet meer dan 25 sec gedurende een tiental kilometers. Even later ontsnapte Stephan van Hoof. De mierlonaar kon 18 km lang wegblijven, maar zijn voorsprong bleef ook rond de 20 sec hangen. In de laatste ronde werd hij weer ingelopen. De massasprint die volgde werd gewonnen door Jan Hekman met in zijn wiel Martijn Broekman en daarachter Michel van Hooff.
De wedstrijd van de oudsten, de 50 plussers, werd beheerst door de ontsnapping van Ian Birkett en de eindhovenaar Frank Witlox. Zij reden al snel weg en werden niet meer teruggezien. Het peloton viel daarachter in twee stukken. Witlox was de snelste en Birkett werd twee. De sprint van de groep daarachter werd gewonnen door Jo Montforts.