Nieuws

Stijn Hanegraaf is de sterkste in Omloop van de Heidehof

Stijn Hanegraaf is de sterkste in Omloop van de Heidehof. Mark Borst wint de wedstrijd voor masters 40+ en Vital Pauwels bij de masters 50 plus

Een heel corona-plan was opgezet met allerlei maatregelen. De rugnummeruitreiking was ingericht buiten de permanence als een lange straat waar de renners in een rij op gepaste afstand konden wachten, met ontsmettingsmiddelen voorhanden. Overal posters die opriepen afstand te bewaren. Jingles over coronaregels werden regelmatig afgespeeld via de geluidsinstallatie. Officials die publiek en renners monitorden. Podium ceremonie werd aangepast.

De renners hadden er zin en en waren er ook klaar voor. Er gingen zo'n kleine tachtig masters van start in het voorprogramma van deze eerste wedstrijd die TWC de Zwaluw dit seizoen organiseerde. En daarna startten er 137 amateurs.
Al van meet af aan werd in elke wedstrijd stevig door gekacheld. De masters reden gemiddeld 43 km per uur en de amateurs tikten af op 44,6 km/u.
Dat er zo hard gereden werd en dat er nagenoeg geenwind stond had tot gevolg dat het schier onmogelijk was om weg te geraken van het peloton.

Bij de oudste masters (50 plus) lukte het wel voor drie renners om meteen in de eerste ronde een gat te slaan. Vital Pauwels, Fedor Hes en Andrew O'Hara reden weg en bouwden een voorsprong van bijna 2 minuten op. De rest zag ze niet meer terug. De drie mochten dan ook na 50 km in de genoemde volgorde op het podium plaatsnemen.

Bij de jongste masters (40 plus) werd het wel geprobeerd. Eerst Marc van Grinsven, Werner Altewischer en Cliff Vansummeren, maar die werden weer teruggepakt. Na 30 km probeerden Altewischer en van Grinsven het nog eens tevergeefs met nog een viertal waaronder de latere winnaar.  Bij het luiden van de bel werd er nog eens flink aan de boom geschud. Een zevental wist een voorsprong op te bouwen maar na de laatste ronde waren er nog maar drie van over. Die mochten hun eigen bloemen van het podium pakken en daarop plaatsnemen. De winst ging naar Marc Borst voor Tom van Loon en Martijn Broekman.

Venlo baanwedstrijd en Omloop vd Heidehof gaan zeker door

Na het harde werk is er in ieder geval toestemming voor de baanwedstrijden in Venlo en de Omloop van de Heidehof in Someren-Heide.
Natuurlijk kunnen de ontwikkelingen rondom Covid-19 nog roet in het eten gooien.

De voorlopige geluiden voor de wedstrijd in Montfort zijn ook positief.

Op 13 september is er aansluitend aan het KNWU jeugdprogramma georganiseerd door Cycling Team Limburg op de baan van Venlo Herungerberg, als vervanger van de jeugdronde van Reuver, een NWB programma.
Programma:
14:30 Vrouwen Ladies Course ca 25 km
15:30 Masters 40+ en Nieuwelingen ca 45 km
16:45 Amateurs, Sportklasse en Junioren ca 50 km

Op 20 september wordt in Someren-Heide de Omloop van de Heidehof verreden.
Programma:
12:00 Masters 40+ en nieuwelingen ca 63 km
12:02 Masters 50+ en nieuwelingen ca 51 km
14:00 de Amateurs, Sportklasse en Junioren, ca 92 km.

Op 27 september ligt het in de bedoeling om een aantal rondjes rond de kerk in Montfort te rijden.
Programma:
14:00 Jeugd
14:45 Recreanten ca 25 km
15:30 Vrouwen Ladies Course ca 25 km
16:30 Masters 40+ en Nieuwelingen ca 40 km
17:45 Amateurs, Sportklasse en Junioren ca 50 km

 Het inschrijfsysteem is open gezet voor deze wedstrijden.

Omloop van de Heidehof in plaats van Grens Land Klassieker

De organisatie van de Grens Land Klassieker heeft besloten om deze niet door te laten gaan.

Wel organiseren ze op 20 september de Omloop van de Heidehof in Somerne-Heide. Als de plannen tenminste goedgekeurd worden.
Om 12 uur zullen de Masters starten in 2 groepen 40+ en 50+. De Nieuwelingen mogen hier ook voor inschrijven.
Om 14 uur starten de Amateurs/ Sportklasse. Hierbij kunnen Junioren meedoen.

Volg de berichtgevingen om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen en de te nemen maatregelen.

 

Nog geen wedstrijden op de weg

De NWB is druk aan het inventariseren wat er nog georganiseerd kan worden. Het blijkt echter in de meeste plaatsen dat met de vergunningverstrekking een afwachtende houding wordt aangenomen. Men wil beleid van de veiligheidsregio's hebben. De organisatoren die nog iets zouden willen organiseren kunnen nog geen toezeggingen doen.

Memoriam: Wiel Heylen

Wiel was al enige tijd ernstig ziek en raakte eind vorige week in coma en is afgelopen donderdag in zijn woonplaats Stramproy overleden. 
Wiel was een echte NWB-er die het wedstrijdrijden slechts even probeerde in 1972 bij de gentlemen maar al spoedig in de gaten kreeg dat hij andere kwaliteiten had dan het fietsen.
Toen hij werd gevraagd om jurylid te worden bleek al meteen dat hij de juiste man was en als we zijn staat van dienst bekijken dan heeft Wiel ruim 40 jaar vrijwel wekelijks in zijn vrije tijd met veel plezier en kunde zijn taak als jurylid uitgeoefend.
Wiel was een zeer bescheiden man maar nam zijn taak bijzonder serieus, ook kreeg hij veel waardering voor zijn correcte optreden.
Wiel Heylen, zal op eigen verzoek, in besloten kring worden gecremeerd.
Wiel bedankt voor je enorme inzet en rust in vrede.

W.K.

In Memoriam: Baer Goofers

Vanmorgen, 30 april, is op 90 jarige leeftijd in zijn woonplaats Blerick oud-NWBer Baer Goofers overleden.
Voordat de NWB werd opgericht werden al talrijke wedstrijden in diverse Limburgse dorpen en steden verreden, Baer Goofers was al meteen bij de deelnemers en won ook al vroeg zijn eerste wedstrijd, op 17 jarige leeftijd kwam hij in 1947 met voorsprong aan de finish in de ronde van Venlo.

14 jaar rijdt Goofers bij de amateurs een uitstekend palmares bij elkaar en is vrijwel wekelijks in de uitslagenlijsten te vinden.
Een 6 plaats in de driedaagse van Belfeld en 5e bij de kampioenschappen in Baarlo ( winnaar Jo Bedeaux uit Tegelen ) 1948.

De daaropvolgende jaren zijn er overwinningen in Pey Echt en Afferden 1951 en opnieuw in Pey Echt in 1952, ook een 6e plaats in de sterk bezette driedaagse van Belfeld is een voortreffelijk resultaat.
We hoeven de uitslagen van Baer Goofers in daaropvolgende jaren maar te raadplegen om te zien welke resultaten hij jaarlijks behaalde.

Baer fietste tot 1962 bij de amateurs maar toen de veteranencategorie werd opgericht was ook Goofers weer van de partij en ook toen was hij bijna wekelijks in de top10 te vinden.
Tegen veel kampioenen en Tour de France deelnemers heeft Goofers in zijn loopbaan moeten strijden o.a. Piet Haan-Sjra Vergooszen-Martin van der Borgh-Piet van den Brekel-Frits Ramakers-Jan Kuntzelaers-Theo Teunissen-Fons Steuten-Frits Knoops-Piet Craenen-Hein Smeets-Ad van Kemenade-Hay Schoenmakers-Frans Evers-Jo van Seggelen –Jan Nolten enz.

Drie overwinningen waren zijn deel bij de veteranen nl. in 1970 Swalmen en Sevenum en 1971 in Boekel.
Na zijn wielercarrière heeft Baer 6 jaar als ploegleider gefungeerd bij de ploeg van André Roest uit Venlo met zijn team behaalde hij 56 overwinningen.
Zoon Johan en kleinzoon Rik hebben ook de wielersport beoefend in de voetsporen van vader en opa Baer.
We zullen ons Baer Goofers blijven herinneren als een sympathieke en bijzonder aardige sportman en persoon.

In memoriam: Paul Konings

Afgelopen zondagnacht (12 april) is Paul Konings uit Asten, in zijn slaap, aan een hartstilstand overleden.
Paul had al enkele jaren hartproblemen en een nieuwe aanval is hem noodlottig geworden.

Paul geboren op 17 september 1941 in Asten heeft net als zijn twee broers Sjeng en Huub vele jaren de wielersport beoefend, hij werd zelfs enkele jaren beroepsrenner. In 1957 start hij bij de junioren van de NWB met wisselend succes en voornamelijk ereplaatsen. De daaropvolgende jaren rijdt Paul bij de amateurs en opnieuw zijn de resultaten niet hoopgevend voor een glanzende carrière, zijn beste resultaat behaald hij in 1961 in de ronde van zijn eigen Asten door als tweede te eindigen achter zijn oudere broer Huub.

Konings gaat over naar de KNWU en begint aan een nieuw avontuur door zich bij de beroepsrenners te melden, hij krijgt een contract bij de ploeg Romeo-Smiths waar hij dat seizoen tevreden moet zijn met een achtste plaats in de klassieker Kanton Aargau in Zwitserland. Hoewel hij een nieuw contract weet te bemachtigen zijn ook nu de resultaten bij de ploeg Goldor-Gerka te mager om stand te houden tussen de profs. Een vierde plaats in de GP l`Eglise, 10e in het Belgische Zwijndrecht en 24e bij de nationale kampioenschappen doet Paul besluiten om na drie jaar te stoppen als beroepsrenner.

Paul Konings komt enkele jaren later weer terug bij de bond waar het allemaal begon, de NWB, en rijdt erg wisselvallig zijn koersen bij de amateurs. Begin 1989 gaat Paul, inmiddels 48 jaar, bij de Masters/veteranen van start en warempel dan komen de resultaten alsnog en wint hij in elf jaar in totaal 20 wedstrijden. De voornaamste zeges behaalt hij bij kampioenschappen o.a in 1990 de Weltcup in het Oostenrijkse Sankt Johann, 1993 het NWB kampioenschap in Venlo en drie jaar later nogmaals de titel in Baarlo.


Het plezier in het fietsen was terug en Paul, die overigens veel te bescheiden was, heeft de laatste jaren van zijn leven met heel veel zin op de racefiets doorgebracht.
Helaas moeten we deze week afscheid nemen van de sympathieke sportman Paul Konings.

In memoriam: Jacques Nieskens

Afgelopen maandag is opnieuw een ex-NWB renner overleden.
Nu moeten we afscheid nemen van Jacques Nieskens uit Sint Odiliënberg, Jacques ( Kueb) werd 88 jaar.

Zijn NWB carrière was zeer kort maar de klasse van de oud Swalmenaar kwam vanaf zijn eerste wedstrijden zeer duidelijk naar voren. Met de start van de NWB in 1950 was Nieskens al van de partij, hij begon als 17 jarige meteen bij de amateurs met een tweede plaats in Echt, werd 4e in de driedaagse van Belfeld en wist zijn eerste overwinning te behalen in de ronde van Haelen. Het volgende jaar kwam zijn klasse al duidelijk naar voren met overwinningen in Geulle, Belfeld (driedaagse) ,Overhoven (Sittard), Deurne, Munstergeleen, en het kampioenschap in Haelen. In deze titelstrijd versloeg Jacques zijn grootste rivaal Hans Voesten uit Venray op de streep. Dat seizoen werd Nieskens ook tweede in het Jaarklassement achter Voesten.

Hij werd opgenomen in de Victoryploeg uit Maaseik maar dat was van korte duur want de overgang naar de KNWU was onvermijdelijk. Jacques werd meteen amateurkampioen van Limburg door op de Cauberg Jac Gelissen te kloppen in een tumultueuze sprint. Dat jaar waren er diverse overwinningen in criteriums en uitnodigingen om met de nationale ploeg deel te nemen in het buitenland. Zo werd Nieskens 3e in de Ster van Namen en won hij op fraaie wijze een rit in de Twaalf Kantons in Luxemburg. In 1957 werd hij geselecteerd voor de Erobaploeg met o.a Piet van den Brekel, Mart van den Borgh en Thijs Roks. Jacques stond enkele jaren op de nominatie als deelnemer aan het WK maar telkens besliste de bond in zijn nadeel.

Hoewel er dat jaar wederom diverse overwinningen zijn deel waren bleken knieproblemen uiteindelijk de oorzaak dat er aan zijn carrière niet veel later een einde kwam. Jack Nieskens was bijzonder populair bij de wielerliefhebbers want zijn strijdlust was formidabel.

Familie Nieskens bijzonder veel sterkte bij het afscheid van Pa, we zullen hem gedenken als een geweldige sportman en mens.

Kueb bedank veur alles.
WK.