Zondag werd de wielerronde van Sambeek voor het eerst georganiseerd. Er zijn te weinig wielerwedstrijden en dus pakten enkele amateurs de handschoen op en begonnen maar zelf aan de organisatie.
Ze pakten meteen door, en maakten er een evenement van dat door velen ingeschat wordt als een blijvertje. De deelname was zeker goed. De ambiance was geweldig. De renners tevreden. En de organisatie keek terug op een geslaagde dag.

In de ochtend werd gestart met de Funklasse. Een groep van zeven wist te ontkomen aan de greep van het peloton en bleef op zo'n kleine minuut weg. Deze groep dunde uit tot 4 man, Daarachter enkelen en tweetallen in de achtervolging en het peloton kwam op de tiende plaats. Dit bleef zo tot het eind. De winst ging naar Hidde Merton, tweede plek naar Koen Geurts en de derde plaats was voor medeorganisator Gert-Jan Verdijk.

Nu was het de beurt aan de jeugd voor hun Dikke Banden Race. Het parkoers werd iets ingekort zodat de 26 deelnemers verdeeld over 4 categorieën konden laten zien aan ouders en grootouders hoe hard ze konden fietsen. De wedstrijd werd gesteund door Ready2Race van Jumbo Visma.

De vrouwen konden starten in de Ladies Course. Dit is een speciale formule om ze ook kennis te laten maken met in het peloton te rijden. Twee-derde van de wedstrijd werd met een gangmaker afgelegd, waarna ze los gelaten werden en ze demarrages konden plaatsen. Enkele rensters moesten het peloton laten gaan. Maar het grootste deel bleef bij elkaar tot op de meet. In de sprint werd Fenny Coppelmans winnares voor Nienke Klaassen en Michèle Ritzen.

Ook de masters van 40 jaar of ouder kwamen aan de beurt. Eerst rommelde het nogal voorin, de een na de ander reed voorop. Maar het waren wel dezelfde groep van 6 renners die steeds aan de kop trokken. Na 12 km sprong Ruud erbakel weg en nam die 6 man mee; Florian Smits, Kristian Michiels, Erwin van Leijen, Rein Cobussen, Bas Janssen en Robin Aalbers. De kersverse wereldkampioen Edwin Raats mistte net deze slag. Deze groep kreeg een kleine halve minuut op het jagende peloton. Janssen en Aalbers moesten afhaken en vielen terug in dat peloton. De overige vijf reden de rest van de wedstrijd, ongeveer 20 km, op een voorsprong van twintig tot dertig tellen. Met zijn vijven gingen ze de sprint aan, die gewonnen werd door Verbakel voor Smits en van Leijen.

De afsluiting van deze wedstrijddag was voor de amateurs. Al na 5 km een ontsnapping met Tom Meulendijks, Bjarne Maton, Peter Stienstra, Stef van de Heijden, Tomas Rongen en mede organisator en tevens Nederlands Kampioen van de WFN, Koen Wulterkens. Ze werkten goed samen en de voorsprong bedroeg 10 km later al bijna een minuut, mar toen brak de kopgroep in twee keer drie man met Stienstra, Meulendijks en Wulterkens in de eerste groep. Tijn Wingens sprong nog weg van het peloton dat enkel rondes daarna op een ronde werd gezet. En even later overkwam hem datzelfde. En ook de tweede helft van de originele kopgroep werd bijna op een ronde gezet. Al deze mannen mochten zeven ronden voor het eind afsprinten zodat de drie vluchters samen mochten uitmaken wie op welke tred van het podium mocht plaatsnemen. Het was Wulterkens die de eer van het hoogste schavot kreeg. Meulendijks werd twee en Stienstra drie.

De hele dag werd aan elkaar gepraat door de zeer vakkundige Rien van Horick. 

Voor de volledige uitslagen klik hier: Uitslagen