Op de erelijst van de Ronde van Broekhuizenvorst, ook wel ‘Ronde van Vors’ genoemd komen Addy van Stiphout en Florian Smits te staan als eerste winnaars. Zowel bij de amateurs als bij de masters stond een klein deelnemersveld aan de start. 

Het peloton bij de amateurs bleef lang gesloten. Al waren er steeds wel wat versnellingen, waarbij één of enkele renners een paar seconden konden nemen. In de finale kwam die beslissende demarrage er toch. In de laatste vier ronden (12 kilometer) pakten Niels Spruijt en Addy van Stiphout een kleine marge, die maximaal 21 seconden bedroeg. In de laatste ronden bereikten de onweersbuien toch Broekhuizenvorst. Venraynaar van Stiphout won in een fikse regenbui duidelijk de sprint en kon zich al vroeg rechtop zitten voor het zegegebaar. De achtervolgers kwamen erg dichtbij, waardoor de Belg Leroy Provenzano nog voorbij Niels Spruijt sprintte, die daardoor derde werd.

Ook bij de masters gingen twee renners aan de haal. Halverwege de wedstrijd versnelde Nick Riddy uit Veghel, die snel gezelschap kreeg van Florian Smits. Het duo werkte prima samen en reed een voorsprong bij elkaar van zo’n 22 seconden. Pas in de slotfase kwam de reactie pas écht op gang door een versnelling van Edwin Raats met Roel van Gameren. Zij strandden uiteindelijk op acht seconden op een derde en vierde plaats. Vooraan ontdeed Florian Smits (Nijmegen) zich in de laatste honderden meters van Nick Riddy en eiste zo de overwinning op.

Wouter Kleeven uit Horst begon in de Funklasse al vroeg aan zijn solo. Bij de tweede doorkomst aan de finish had hij al een voorsprong van 11 seconden. Deze hield hij ogenschijnlijk makkelijk vast en liet het peloton sprinten om de twee andere podiumplekken. De Limburg Express CT-renners Frank Fonteyne en Frank Rayer waren de rapste mannen van het peloton en gingen mee op het podium.

Uitslagen:

SOMEREN – De kenners wisten het wel. Dat zou niet lang duren, voordat het peloton van 78 renners zou breken. Toen na één ronde de vijf koplopers gezelschap kregen van 11 achtervolgers, waren de kaarten geschud in deze Omloop van de Peelrijt. De kopgroep was eigenlijk de eerste waaier, die snel een halve minuut nam. Na zo’n 36 kilometer had de eerste groep 1:03 op het peloton van 27 renners. De rest van het deelnemersveld was toen al op weg naar de douches. Na 56 kilometer was de voorsprong al gegroeid naar 1:50 minuten. Later werd dat nog meer. Het achtervolgende peloton dunde steeds meer uit. Hier bleven in de finale nog maar vijftien renners over. 

Een gesloten eerste waaier

Vooraan kregen de zestien samen de bel. De beslissing zou vallen in de laatste ronde van 12,2 kilometer. Na een mislukte poging van Carlo Porco en Hans Dekkers, versnelde in de laatste vijf kilometer het trio met de Belg Fabio Porco, Jochem van der Doelen en Erwin Bakker. Ze pakten snel een mooie kloof en mochten het uitvechten in het centrum van Someren. De 38-jarige Porco maakte de klus vakkundig af, door vroeg aan de sprint te beginnen. Hij pakte zijn tweede zege in deze Omloop van de Peelrijt (ook al in 2023). De gebroeders Porco zijn geen onbekende in de wielerwereld. Ze wisten vaak Belgisch kampioen te worden in de Masters Elite 3-categorie. En ze ontbraken bijna nooit op het podium op de Granfondo’s en Gravel Fondo’s in hun leeftijdscategorie.

Fabio Porca herhaalt zege van 2023

Fabio Porco: “Hoewel we snel met zestien aan de leiding kwamen - voornamelijk door de wind - bleef het lang gesloten. We probeerden halfkoers wel wat schifting door te voeren, maar dat lukte niet omdat sommige renners op alles reageerden. Toen hebben we (met broer Carlo, red.) besloten alles op de laatste ronde te zetten. Carlo opende in de laatste zes kilometer met Hans Dekkers, maar werden weer gegrepen. Toen ben ik met Bakker en van der Doelen ontsnapt en heb ik er een lange sprint van gemaakt. Die was wind mee. Van der Doelen bleef nog aandringen, maar ik kon toch duidelijk winnen. Het was mijn zevende overwinning van dit seizoen.”

Uitslagen